ن والقلم و ما یسطرون

ادم‌ها به اندازه‌ی اشتراکی که با شما دارن به قلب شما راه پیدا نمی‌کنند

به اندازه‌ی درک متقابلی که با شما دارن هم به قلب شما راه پیدا نمی‌کنند

به واسطه‌ی امتیازات و توانمندی‌هاشون هم به قلب شما راه پیدا نمی‌کنند...

.

.

آدمها به اندازه‌ی وقتی که براشون میذارید وارد قلبتون میشن...

برای کی وقت میذاری؟!!!

سینه را درد دیر پیوندیست

راز دیرین نگفته ام چندیست

بغضی از دیر در گلو دارم

گفتن رازی آرزو دارم:

هاااای آزادی!!!

ای دروغ بزرگ!!...

با حماسه‌ی اخیر فلسطین...

امید دارم این دروغ بزرگ به پایان برسه...

و همه‌ی بشریت آزادی رو بچشن...

این بار دیر به ذهنمون رسید

اما برای دفعات بعد هر وقت داریم هر مسافرت بین شهری میریم ( مخصوصا ایامی‌که مسافرت زیاده) نمازهامون رو توی مساجد و استراحت گاهها نمیخونیم...

نماز رو باید به جماعت بخونیم( ولو دو نفره) و اون هم کنار جاده و در معرض دید مسافران...

افراط میکنم؟